zaterdag 1 februari 2014

Bezoek namens het Koninkrijk in Liberia



Af en toe komt er iemand van de Nederlandse ambassade langs in Liberia. Er is hier geen ambassade van het koninkrijk, dat zich zo royaal laat vertegenwoordigen in Sotsji.  (De winterspelen zijn overigens vreemd genoeg in Afrika geen hot item…). Het is de nu de derde keer in de bijna twee jaar dat ik hier ben, dat dit gebeurt. ‘Onze’ ambassade is in Accra (Ghana) gevestigd en op bezoek was de man van de ambassade die zich bezig houdt met de gezondheidszorg. Hij kwam in Liberia polshoogte nemen van de stand van zaken in deze kwetsbare sector. En zoals gebruikelijk is er dan een borrel met de (kleine) Nederlandse gemeenschap, deze keer in Lila Brown, een restaurant met terras aan zee. Denk daarbij niet aan de strandtenten langs de Nederlandse Noorzeekust. Lila Brown is van het strand gescheiden door een stevige muur met daarop rollen prikkeldraad. Vanaf het terras kun je door de gaten in de muur strand en zee zien. De borrel was op de eerste verdieping met vrij uitzicht op de oceaan.

Zicht vanuit Lila Brown op strand en oceaan
  Speerpunt van Heineken

Op zo’n borrel komen dan zo’n 25 Nederlanders af. De meesten kennen elkaar en ik moet zeggen, tamelijk wars als ik was van de meeste recepties die ik in Nederland wist te vermijden, het is een genoeglijk, uiterst informeel gebeuren. De meeste Nederlanders werken in ontwikkelingsprojecten in de landbouw, het onderwijs, de gezondheidszorg of ‘goed bestuur’ projecten in ministeries of het parlement. En in het bedrijfsleven. De vertegenwoordiger van Heineken is er altijd in wisselende gedaantes. Dit kroonjuweel van het Nederlandse bedrijfsleven  laat zich elk half jaar door een nieuwe stagiaire uit een commercieel-economische opleiding vertegenwoordigen. Een enorme uitdaging –en vuurdoop- voor zo’n jonge vent (tot nu toe heb ik drie Heineken mannen ontmoet), al blijft het ietwat vreemd dat deze multinational zich zo laat vertegenwoordigen. Afrika schijnt een speerpunt van Heineken te zijn, en ook in Liberia duiken de felgroene reclameborden en dito geschilderde puien van cafeetjes op. Tegelijkertijd is er echter volgens de bierkenners (waartoe ik me uitdrukkelijk niet reken) uitstekend Club Beer overal verkrijgbaar ‘brewed and bottled since 1961 in Liberia’. Dus kun je je afvragen welke ontwikkeling Heineken nu beoogt met het verschepen van containers vol bierflessen uit Nederland en het van de markt verdringen van lokaal bier. Het is de VVD/Bolkestein-versie van ‘ontwikkelingshulp’, die uitsluitend de omzet van het Nederlandse bedrijfsleven bedient.

Kriterion Monrovia

Op het terras van Lila Brown vergaderde ook een grote groep Liberiaanse jongeren van Kriterion Monrovia. Het zijn filmenthousiasten die de cinema in Liberia, die nauwelijks bestaat, tot leven wil wekken. Geïnspireerd door Kriterion uit Amsterdam, het filmhuis dat vanaf de Tweede Wereldoorlog succesvol door studenten wordt gerund, en ondersteund door het Nederlandse Spark vertoont de groep films op de universiteit, middelbare scholen en in de ‘communities’. Van 21-23 februari wordt het ‘Image of Liberia’ filmfestival georganiseerd, waar documentaires en speelfilms van en over Liberia worden vertoond. Van jonge Liberiaanse regisseurs, maar ook van buitenlandse filmmakers. Een prachtig initiatief dat er toe bijdraagt dat de honger naar films, want die is er wel getuige de vele straatverkopers die illegale DVD’s voor een habbekrats verkopen, gestild kan worden in de donkere stilte van een bioscoopzaal. 
 
De verdwenen bioscoop Relda in Monrovia
Die bioscoopzaal is trouwens nog wel een probleem. Voor de oorlog was er een populaire bioscoop Relda aan de Tubman Boulevard, maar zoals zovele andere gebouwen heeft het de oorlog niet overleefd. Onlangs ‘ontdekten’ de Kriterion mensen in het centrum van Monrovia in een leeg gebouw een bioscoopzaal, compleet met scherm, stoelen en een filmhokje. De eigenaar zou bereid zijn de zaal weer te reanimeren voor het Kriterion-initiatief. Laten we hopen dat de daad bij het woord wordt gevoegd. Leven in de film-brouwerij zou een enorme oppepper betekenen voor het schamele culturele leven in Liberia. Wellicht dat, naast de subsidie van het Prins Claus-fonds, Heineken daar nog wat aan kan bijdragen, of Club Beer…

Racistische Wilders-wet

De vertegenwoordiger van de Nederlandse ambassade riep de aanwezigen op zich te laten registeren bij een speciaal voor expats ingesteld digitaal register, dat door het Ministerie van Buitenlandse Zaken is ontwikkeld. In geval van natuurrampen of politieke onrust kunnen Nederlanders dan beter en sneller worden geïnformeerd over eventueel te nemen stappen. Uiteraard voegde hij er in dit Snowden-tijdperk onmiddellijk aan toe dat de privacy volledig was gewaarborgd en de gegevens u-i-t-s-l-u-i-t-e-n-d voor dit doel werden gebruikt. Uiteraard geloofden wij hem, want als de ambtenaar spreekt, spreekt de minister –en andersom. Als dit niet zo is moet de minister opstappen, zo leert het geval van staatsecretaris Weekers, en zó dom is Frans Timmermans niet.
 
Het Nederlandse gezelschap bijeen
Onvermijdelijk kwam daardoor in de nazit met de ambassademan de dubbele nationaliteit aan de orde. Nederland wil die, in de nasleep van de Wilders-idiotie, nog steeds afschaffen: een Nederlander met een dubbel paspoort, moet er één inleveren. Uiteraard is deze racistische Wilders-wet gericht op het etnisch zuiveren van Nederland, zoveel mogelijk Turken en Marokkanen het land uit, maar ook Nederlanders-in-den-vreemde worden gedwongen te kiezen. De goed opgeleide en nog beter verdienende Nederlanders in New York en Washington hebben al een heuse actiegroep gevormd om te wijzen op de waanzin van de Wilders-wet, maar ook in het kamp van de goed opgeleide, maar (vaak) minder verdienende Nederlanders in ontwikkelingslanden leidt deze wet tot onbegrip en weerzin. Voorbeelden gingen over en weer waaruit bleek hoe gecompliceerd en onrechtvaardig de toepassing van deze wet is. Het zijn niet alleen Turken die eenmaal als Turk geboren nooit meer van hun nationaliteit af kunnen. Er zijn ook kinderen die in een of ander Aziatisch of Afrikaans land zijn  geboren omdat hun ouders daar toen werkten, inmiddels al lang in Nederland wonen, maar ‘vast zitten’ aan hun geboorteland nationaliteit.
Gelukkig zal dat in Liberia niet gebeuren, althans zolang het Nederlandse kind dat hier wordt geboren niet negroïde is. Artikel 27b van de Liberiaanse grondwet luidt immers:
‘In order to preserve, foster and maintain the positive Liberian culture, values and character, only persons who are Negroes or of Negro descent shall qualify by birth or by naturalization to be citizens of Liberia.’
Deze stuitende –en gelukkig ook in Liberia bekritiseerde- formulering is de uiterste consequentie van de Wilderswet: het is een schande dat dit VVD/PvdA kabinet zich daartoe leent.

Geen opmerkingen: