Dit is mijn laatste blog uit Liberia. Het programma waar ik
me met hart en ziel voor heb ingezet, bruggen bouwen tussen actiegroepen en het
parlement, is voorlopig (?) teneinde. Morgen vliegen we terug naar Nederland en
zitten vier jaar Liberia erop. Als alles enigszins bezonken is zal ik nog een
afsluitend bericht posten, maar nu eerst het hoogtepunt van deze week.
Liberian Lawmakers Watch
Dat hoogtepunt was de lancering van de website ‘Liberian LawmakersWatch’. Ruim twee jaar lang hebben we gewerkt met onze partner, het Institute for Research and DemocraticDevelopment (IREDD), om de resultaten van hun activiteiten op goede wijze
de digitale snelweg op te krijgen. IREDD is een Liberiaanse Civil Society
Organisation die al jaren lang het parlement ‘monitort’. Sinds 2013 wordt dat
door NDI gesteund, daarvoor door andere donoren. Lange tijd concentreerde IREDD
zich op de aanwezigheid van parlementsleden in de plenaire vergaderingen, en hun
deelname aan debatten. Dat werd dan keurig vastgelegd per politicus, in een
jaarlijks rapport. Toen wij IREDD begonnen te ondersteunen, vonden we dat er
stappen voorwaarts moesten worden gezet. Hun ‘monitors’ (elke vergadering van
Huis en Senaat worden in totaal door 4 IREDD stafleden bezocht) moesten hun ‘waakhond’
activiteiten uitbreiden. Hoe vaak riepen parlementariërs een minister op het
matje, stelden schriftelijke vragen, of dienden een wetsvoorstel, dan wel een
motie in? Hoe actief waren ze buiten Capitol
Hill (het parlementsgebouw) in hun kiesdistrict? Vanaf 2013 werden ook dit
soort activiteiten in kaart gebracht om zo meer informatie te krijgen over hoe serieus
de Liberiaanse volksvertegenwoordigers hun taken opvatten.
Heldendaden
Daarnaast vonden we dat ook de rapportages aangepast moesten
worden aan de moderne tijd. Elk jaar bracht IREDD een keurig rapport uit van
een pagina of twintig met cijfers, analyses en aanbevelingen. De oplage was
klein en het bereik beperkt. Jazeker, de media berichtten erover, er waren
talkshows op de radio en de parlementariërs die er goed uitkwamen lieten het
trots hun kiezers weten tijdens de, overigens spaarzame, Town Hall Meetings die
ze in hun kiesdistrict organiseerden. En na twee weken waren de rapporten en
cijfers vergeten.
 |
| 32 van de 103 Liberiaanse parlementariërs |
Dat moest dus anders. Hoe mooi zou het zijn als de
resultaten van de monitoring op een website zouden worden gepubliceerd? Als per
parlementariër duidelijk zou worden gemaakt, over een langere reeks van jaren, wat
hij of zij zoal uitspookt? Als die informatie ook per partij, of per county (provincie), gegenereerd zou worden? Als die informatie ook makkelijk
uitgeprint zou kunnen worden, zodat bezoekers van een Town Hall Meeting, of een
verkiezingsavond, met feitelijke informatie in de hand, politici konden
bevragen die tot dan toe altijd wegkwamen met ronkende verhalen over hun
heldendaden die nauwelijks gecontroleerd konden worden? Als media voortaan met
feiten hun doorgaans kritische artikelen over het, terecht veel bekritiseerde parlement,
zouden onderbouwen?
En dus gingen we met IREDD aan de slag. Uitzoeken of er elders op de
wereld goede voorbeelden van dergelijke websites bestaan, wat niet het geval
bleek te zijn. Er bestaat weliswaar een OpeningParliament forum, mede opgericht
door NDI, dat wereldwijd transparant werkende parlementen stimuleert, o.a. door
parlementen te monitoren, maar daar kwamen we niet verder mee. IREDD nam een
Liberiaanse ICT’er aan die de webapplicatie moest bouwen. Dat lukte niet. Er
kwam een ander voor in de plaats. Ook die lukte het niet. Dat was op zich geen
schande, want het was een tamelijk gecompliceerde opdracht. De Ebola-crisis
vertraagde het project eveneens. Een maand of vier geleden werd het roer
omgegooid. Ik ontwikkelde op papier de structuur van de website en schakelde de
ICT-meiden van NDI in Washington in. Zij slaagden erin om een webapplicatie te
bouwen die al die data (cijfers over de hierboven genoemde activiteiten van 103
parlementariërs) ingevoerd in google-sheets (ik zal het niet te ingewikkeld
maken) vertaalde naar grafieken per parlementariër én deze informatie ook te genereren
per partij en county. Iedere parlementariër kreeg een eigen pagina waarop deze persoonlijke grafieken staan afgebeeld, nieuwsartikelen over hem/haar en gegevens als de commissielidmaatschappen, partij, e-mailadres e.d. Daarnaast moest er ook een ‘bill-tracking’ systeem komen:
welke wetten zijn er in behandeling, dan wel al afgehandeld. Het parlement zelf
is niet bij machte al dit soort informatie te geven.
 |
| Grafiek op de persoonlijke pagina van Senator Oscar Cooper |
Royal Hotel
Toen het geraamte van de website af was heb ik een week of
zes drie IREDD- monitors twee dagen in de week getraind en begeleid om data in
te voeren en de functie en logica van de site te doorgronden. Hoewel nog niet
alle beschikbare data is ingevoerd, concludeerden we dat de website ver genoeg
was ontwikkeld om gelanceerd te worden. En dat gebeurde afgelopen donderdag in
het Grand Royal Hotel in Monrovia,
daags nadat Nederland klappertandend die vreselijke koningsdag moest zien door
te komen.
Media en parlementariërs waren uitgenodigd en die toonden
zich aangenaam verrast door wat er geprojecteerd wordt. Een parlementariër
sprak van een ‘revolutionair initiatief’ dat hard nodig was om de Liberiaanse
politici te dwingen zich meer rekenschap te geven, en verantwoording af te
leggen, waar ze zich mee bezig hielden. Natuurlijk, zijn collega’s die slecht
in de rapporten van IREDD scoorden, zouden dit zeker niet zien zitten. Doorgaans
waren die slechte rapportcijfers snel vergeten, maar nu ze voltijds online zijn,
en bovendien nog uitgebreid zijn met cijfers over meer ‘vakken’, zal het
chagrijn van een aantal toenemen. ‘Trek je het niet aan, maar ga door met het
geven van dit soort informatie. Het zijn wapens in handen van de kiezers om ons
scherp te houden’. Een van zijn collega’s voegde eraan toe dat het voor hem alleen
maar een inspiratie zal zijn om nog beter te presteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten